( Εισήγηση απο την παρουσίαση του βιβλίου στις 21/09/16 στην Ξάνθη )
Είναι για μένα, ιδιαίτερη τιμή να συμμετέχω στην παρουσίαση της δουλειάς του Παναγιώτη πάνω σε ένα αντικείμενο που με πολύ δουλειά (ψάξιμο) αλλά και προσωπικό πειραματισμό το κατέκτησε και βρίσκεται στην πορεία να μας το μεταφέρει.Η τιμή που μου γίνεται να παρουσιάσω μία τέτοια ιδιότυπη γνώση αφορά τόσο σε μένα αλλά και σε ένα σώμα μηχανικών που έχω την τιμή να εκπροσωπώ.
Θεωρώ ότι η παιδεία του μηχανικού βοήθησε σημαντικά στην μεθοδολογική προσέγγιση του αντικειμένου που περιλαμβάνει :
- Την ανάλυση της υφιστάμενης κατάστασης
- Την βιβλιογραφική αναγνώριση με ένα πλούσιο states of art
- Την περιγραφή μεθόδων αναγνώρισης (εργαστηριακής διερεύνησης)
- Την παρουσίαση βοηθημάτων που συνιστούν μία διαφορετική και τεκμηριωμένη προσέγγιση του “ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ” αλλά κυρίως την πρόταση
των 9 βημάτων Στρατηγικής
και τα οποία θεωρώ ότι είναι η πεμπτουσία του βιβλίου αλλά κυρίως η ουσιαστική συμβολή του συγγραφέα προς όλους μας.
Τονίζω εδώ μία θεμελιώδη παράμετρο που χαρακτηρίζει το βιβλίο, την γλώσσα κατανόησης.
Πιστεύω ακράδαντα ότι όποιος κατέχει ένα θέμα σε βάθος έχει την δυνατότητα να το κάνει κατανοητό στο ευρύ κοινό.
Η γλώσσα του “ακαταλαβίστικου” κατά την άποψη μου δεν είναι γλώσσα του γνώστη, του “επαΐοντα” αλλά γλώσσα του ημιμαθή. Πιστεύω ότι ο Παναγιώτης με το Πόνημα του αποδεικνύει ότι είναι “ επαΐοντας ” του θέματος που πραγματεύεται.
Οραματική η ρήση του και βαθειά αλλά και ανθρώπινη και ανθρωπιστική καθώς στην εισαγωγή του αναφέρει:
“Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση από το να απαλύνεις με οποιοδήποτε Τρόπο και μέσο τον ανθρώπινο πόνο, έστω και σε ένα μόλις άτομο και να προσπαθείς να βοηθήσεις στην αποκατάσταση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει”.
Πιστεύω ότι το κίνητρο του για την συγγραφή του βιβλίου ξεκινάει από βαθειά αίσθηση της κοινωνικής του ευθύνης και αυτό το κάνει όχι απλά ενδιαφέρον αλλά το φέρνει στην σφαίρα του “προτύπου”.Ήμουν από τους ανθρώπους που δεν έδινα και εδώ που τα λέμε δεν δίνω σημασία στα θέματα υγείας, ήμουν από τους ανθρώπους που κορόιδευα τους χορτοφάγους, θεωρώντας ότι η βάση της διατροφής είναι το κρέας, άντε και κανένα ψάρι. Η ενασχόληση μου με την καλλιέργεια λαχανικών σε οικιακή βάση, χωρίς φυτοφάρμακα και βιομηχανικά λιπάσματα, ως αποτέλεσμα μίας οικογενειακής περιπέτειας μου άνοιξε άλλους ορίζοντες και μου καλλιέργησε μία τελείως διαφορετική φιλοσοφία διατροφής και ένα διαφορετικό αίσθημα προσωπικής ολοκλήρωσης.
Η γνωριμία της δουλειάς του Παναγιώτη, ξεκίνησε από το σημείο του μηχανικού, διαφορετικά θεωρώ ότι δεν θα υπήρχε σύγκληση, με ώθησε να διαβάσω το βιβλίο του και πιστεύω ότι είναι ο καταλύτης που μου αναστρέφει πλήρως την απαξίωση που έτρεφα έναντι του εαυτού μου για θέματα υγείας, κόπωσης, προφύλαξης έρευνας.
Αποτέλεσε ένα κίνητρο για την κατανόηση του όρου ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ – ΑΝΘΡΩΠΟΣ, μία τεκμηρίωση αυτού που λένε πολλοί το
“ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ”
ΦΛΥΑΡΙΣΑ ΠΟΛΥ και εδώ ήρθαμε για την παρουσίαση του βιβλίου
– Στο 1ο Κεφάλαιο – Εισαγωγή του βιβλίου γίνεται μία πλήρης αναφορά του οργάνου των επινεφριδίων και του ενδοκρινικού συστήματος του οργανισμού. Εντοπίζεται η σημαντικότερη ρυθμιστική ουσία για τον οργανισμό, η κορτιζόλη από τα κυριότερα παράγωγα των επινεφριδίων και ρυθμιστής επίσης πολλαπλών λειτουργιών του ανθρώπου.
– Στο 2ο Κεφάλαιο γίνεται μία πλήρης βιβλιογραφική Παρουσίαση της ΚΟΠΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΝΕΦΡΙΔΙΩΝ ως νοσογόνου καταστάσεως για τον οργανισμό. Επιπτώσεις του συνδρόμου στον οργανισμό αλλά και περιγραφή των διαγνωστικών λαθών που ενδεχομένως να αποτέλεσαν και βιωματική εμπειρία του συγγραφέα.
Θεωρώ ότι τα δύο πρώτα κεφάλαια κλείνουν τον κύκλο της υφιστάμενης κατάστασης και της υπάρχουσας γνώσης που ο συγγραφέας φιλτράροντας τα μας τα παρουσιάζει με πολύ εύπεπτο τρόπο.
Και εκεί που θεωρεί κανείς ότι έμαθε πολλά και πολύ περισσότερο η γνώση της ιατρικής θα λύσει τα προβλήματα, έρχεται η παρατήρηση του Rudolf Steiner που υιοθετεί ο συγγραφέας και μας ανοίγει άλλο δρόμο.
«Για κάθε ανθρώπινη αρρώστια, κάπου στον κόσμο υπάρχει ένα φυτό το οποίο αποτελεί την θεραπεία». Πως χαρακτηρίζουμε σήμερα αυτή την ρήση? “ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ” Ή η “ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ” που σημαίνει ότι κάθε παρέκκλιση που έχει αυτός ο θαυμαστός κόσμος έχει τις άμυνες του για να διατηρήσει την ισορροπία του χωρίς να είναι αναγκαία η τεχνητή επίλυση τους μέσω της “ΧΗΜΙΚΗΣ” “ΤΟΞΙΚΗΣ” Ανθρώπινης Παρέμβασης.
Φλυάρησα και πάλι αλλά νοιώθω ότι η προσέγγιση του εσωτερικού εργοστασίου του ανθρώπου με όρους Περιβαλλοντικής ταύτισης είναι συγκλονιστική και πολλές φορές με παρασύρει.
Και συνεχίζει ο συγγραφέας στο βαθύτερο σημείο του βιβλίου, στο τέταρτο κεφάλαιο που θεωρώ ότι αποτελεί μία πρόταση υψηλού επιπέδου γιατί είναι ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ Αντιμετώπισης με 9 βήματα του προβλήματος. Εδώ ο Παναγιώτης κάνει κάτι πιο έξυπνο, πρωτότυπο και αποτελεί δείγμα “βαθειάς γνώσης” και αυτό κατά την άποψη μου είναι η μεγαλύτερη προσφορά γιατί πέρα από την δόμηση των βημάτων στρατηγικής και την χρονική και λειτουργική ιεράρχηση που προτείνει κάνει ένα τρικ αποφυγής όρων. Προσωπικά θεωρώ ότι αν έμενε στην απλή περιγραφή των προτεινόμενων βημάτων το βιβλίο θα κούραζε με όρους και γνώσεις. Αυτόν το κίνδυνο ο συγγραφέας τον ξεπερνά αριστοτεχνικά παραθέτοντας 31tips and tricks που κάνουν συνέχεια να γυρνάς πίσω να τα ξαναδιαβάζεις, φοβούμενος μην τα ξεχάσεις.
Το τελευταίο κεφάλαιο, το πέμπτο περιλαμβάνει εξετάσεις και έρευνες για την ιατρική τεκμηρίωση της διάγνωσης που ίσως μπορούσε να κάνει κανένας για τον εντοπισμό του προβλήματος. Το κεφάλαιο είναι έξυπνα δομημένο αν και θεωρώ ότι ο αναγνώστης θα πρέπει να είναι προσεκτικός και σε συνεργασία με ειδικότερους πέραν των μηχανικών ώστε να μην αποκτήσει το “Κουσούρι” της “διαρκούς αναζήτησης” μέσα μας, νοσημάτων που δεν υπάρχουν, ας θυμίσουμε τον κατά φαντασία ασθενή του Μολιέρου, ώστε να μην περιπέσουμε σε ολισθήματα.
Κλείνοντας θέλω να συγχαρώ τον Παναγιώτη να ευχηθώ καλό κουράγιο στην νέα του δραστηριότητα, να του δηλώσω την περηφάνια μας γιατί είναι μηχανικός.
Να ευχηθώ να δούμε σύντομα, επέκταση της σκέψης του με νέο βιβλίο και σε όλους σας να το διαβάσετε και να εφαρμόσετε τις προτάσεις του.
Πρόσφατα σχόλια