του Μυλωνά Παναγιώτη

Tip: Η διατροφή και οι διατροφικές μας συνήθειες είναι αυτές οι οποίες καθορίζουν εάν βρισκόμαστε σε προδιαβητική κατάσταση ή έχουμε ήδη γίνει διαβητικοί.

Tip: Η πραγματική αιτία της εμφάνισης του διαβήτη τύπου 2, είναι η αντίσταση στην ινσουλίνη. Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου του αίματος τα οποία εμφανίζονται, αποτελούν απλά ένα σύμπτωμα της αντίστασης στην ινσουλίνη.

Tip: Μια από τις βασικές αρχές της Ιπποκράτειας Ιατρικής, είναι ότι δεν προσπαθούμε να θεραπεύσουμε το σύμπτωμα, αλλά την αιτία η οποία το προκαλεί.

Tip: Η αντίσταση στην ινσουλίνη των κυττάρων, οφείλεται στην χρόνια υψηλά επίπεδα της ορμόνης ινσουλίνης στην κυκλοφορία του οργανισμού.

Μια από τις βασικές ιδιότητες της ορμόνης ινσουλίνης, είναι ο έλεγχος των επιπέδων της γλυκόζης (σακχάρου) του σώματος. Μετά από κάθε γεύμα, το σάκχαρο του αίματος, ανεβαίνει  σε υψηλά επίπεδα. Ταυτόχρονα εκκρίνεται ινσουλίνη από το πάγκρεας, η οποία σκοπό έχει να απομακρύνει τα υψηλά επίπεδα της γλυκόζης (σακχάρου) από το αίμα και να τα φέρει σε φυσιολογικά επίπεδα. Η ινσουλίνη λοιπόν,  χτυπά τις μεμβράνες των κυττάρων, για την είσοδο της πρώτης ύλης (γλυκόζης) εντός των κυττάρων, για την παραγωγή ενέργειας. Τα χρόνια υψηλά επίπεδα σακχάρου του αίματος, λόγω της διατροφής μας με τροφές υψηλού γλυκαιμικού δείκτη, προκαλούν και υψηλά επίπεδα έκκρισης της ινσουλίνης. Από τα συνεχή χτυπήματα της ινσουλίνης στα κύτταρα για την είσοδο της γλυκόζης εντός αυτών, τα κύτταρα αυτοαμύνονται και ΄΄κωφεύουν΄΄. Δεν ανταποκρίνονται πλέον και δεν ανοίγουν εύκολα την πόρτα (τους υποδοχείς), στα χτυπήματα της ινσουλίνης. Λέμε τότε ότι έχουμε την εμφάνιση του φαινομένου της αντίστασης στην ινσουλίνη και την έναρξη μιας αλυσίδας χρόνιων παθήσεων στον οργανισμό. Η περίσσεια ινσουλίνης στο σώμα δημιουργεί έναν όλεθρο. Επιφέρει παντού φλεγμονές, επηρεάζοντας αρνητικά την λειτουργία πολλών βασικών οργάνων και του καρδιαγγειακού συστήματος του σώματος. Ο Dr. Ron Rosedale (3), αναφέρει χαρακτηριστικά : ΄΄ ινσουλίνη η οποία επιπλέει στο αίμα, προκαλεί την εμφάνιση πλάκας στις αρτηρίες. Σε κάθε της βήμα στον δρόμο της , επιφέρει καρδιαγγειακές παθήσεις. Γεμίζει το σώμα με πλάκες, συστέλλει τις αρτηρίες, διεγείρει το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, αυξάνει την συγκόλληση των αιμοπεταλίων (platelets) και την πήξη του αίματος΄΄.

Tip: Η περίσσεια ινσουλίνης στον οργανισμό, λόγω της αντίστασης στην ινσουλίνη των κυττάρων, καταστρέφει-καίει τα κύτταρα σε αργή κίνηση.

Tip: Το κλειδί για την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2, είναι η επαναφορά της ευαισθησίας των κυττάρων στην ορμόνη ινσουλίνη και η έκκριση της ινσουλίνης στο ρελαντί. Αυτό επιτυγχάνεται μόνο με την κατάλληλη διατροφή και άσκηση.

Tip: Ο διαβήτης τύπου 2, δεν αντιμετωπίζεται με την εισαγωγή (χάπια ή ενέσιμα) περαιτέρω ποσότητας ινσουλίνης στον οργανισμό, αδρανοποιώντας την παραγωγή της στο πάγκρεας.

Tip: Περισσότερη ινσουλίνη στον οργανισμό, δημιουργεί μεγαλύτερη αντίσταση στην ινσουλίνη. Μεγαλύτερη αντίσταση στην ινσουλίνη, επιδεινώνει τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 2.

Την αδιάθετη γλυκόζη λόγω του φαινομένου της αντίστασης στην ινσουλίνη, η ινσουλίνη το αποθηκεύει στα λιπώδη κύτταρα του σώματος, κυρίως στην κοιλιακή χώρα, δημιουργώντας το γνωστό σωσίβιο, το οποίο αποβάλλεται αρκετά δύσκολα.

Άλλη μία ορμόνη η οποία συμβάλλει στην ανάπτυξη του διαβήτη τύπου 2, είναι η λεπτίνη (leptin) και η εμφάνιση του φαινομένου αντίσταση στην λεπτίνη. Η ορμόνη λεπτίνη παράγεται στα λιπώδη κύτταρα και ο κύριος ρόλος της είναι να ρυθμίζει την όρεξη και το βάρος του σώματος. Λέει στον εγκέφαλο πότε να φάμε, πόσο να φάμε και πότε πρέπει να σταματήσουμε το φαγητό. Η ορμόνη λεπτίνη ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα, το 1994, από δυο ερευνητές τους Jeffrey M. Friedman και τον Douglas Coleman.  Μάλιστα δε ο Jeffrey Friedman, της έδωσε το όνομα λεπτίνη (leptin), από την ελληνική λέξη ΄΄λεπτός΄΄.

Tip: Οι δυο ερευνητές ανακάλυψαν ότι η λεπτίνη είναι υπεύθυνη για την ακρίβεια έκκρισης της ινσουλίνης, καθώς και για την αντίσταση στην ινσουλίνη.

Tip: Η αντίσταση στην λεπτίνη, δημιουργεί παχυσαρκία. Η παχυσαρκία δημιουργεί αντίσταση στην ινσουλίνη. Η αντίσταση στην ινσουλίνη δημιουργεί τον διαβήτη τύπου 2.

Tip: Ο μοναδικός δρόμος για να αποκατασταθεί η αντίσταση στην λεπτίνη και η αντίσταση στην ινσουλίνη, είναι μέσω αλλαγής-τροποποίησης του τρόπου ζωής. Δηλαδή μέσω κατάλληλης δίαιτας και άσκησης (περπάτημα). 

Έρευνα η οποία δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα BMJ το 2011, η οποία περιλάμβανε μια μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών από 13 μελέτες, στις οποίες συμμετείχαν 34.533 άτομα, με περίοδο διάρκειας πέντε ετών, συνοψίζει: τα αποτελέσματα τα αυτής της μετα-ανάλυσης, παρουσιάζουν περιορισμένα οφέλη από την εντατική θεραπεία μείωσης της γλυκόζης, όσον αφορά την θνησιμότητα όλων των αιτιών και τους θανάτους από καρδιαγγειακές αιτίες. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε –συνεχίζει η έρευνα – ότι για μείωση κατά 9% των επιπέδων της γλυκόζης, έχουμε μια αύξηση κατά 19% στην θνησιμότητα από όλες τις αιτίες, ενώ μείωση κατά 14% των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα, επιφέρει μια αύξηση κατά 43% στους θανάτους από καρδιαγγειακές παθήσεις (1).

Άλλη έρευνα η οποία δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα The New England Journal of Medicine το 2007, σχετικά με την ουσία Rosiglitazone, φάρμακο με την εμπορική ονομασία Avandia για την θεραπεία του διαβήτη τύπου 2, έδειξε ότι αυτό μπορεί να επιφέρει αύξηση κατά 43% της πιθανότητας εμφάνισης καρδιακής προσβολής και κατά 64%  αύξηση του ρίσκου θανάτου από καρδιαγγειακές παθήσεις, σε σύγκριση με άλλους ασθενείς, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν για θεραπεία άλλου τύπου μεθόδους (2)

συνεχίζεται………..

                                                                   Your  Health  In  Your  Hands **

 

*Όλες οι πληροφορίες και οι έρευνες που αναφέρονται στο άρθρο, δίνονται για ενημερωτικό σκοπό και μόνο και όχι για διάγνωση, αγωγή ή θεραπεία για οποιαδήποτε πάθηση. Το κάθε ένα άτομο, είναι και ο τελευταίος υπεύθυνος για τις οποιεσδήποτε αποφάσεις που  αφορούν την υγεία του.

**Απαγορεύεται η αντιγραφή μερική ή ολική του άρθρου, χωρίς την άδεια του συγγραφέα-ερευνητή .

Pin It on Pinterest